Sokaklar önemli. Kültürü, yaşam biçimini de yansıtır. Eski yerleşim yerlerini bu nedenle gezeriz. Tarih kokar, insan kokar sokaklar. Konuşuruz, tartışırız yaşanmışlar üzerine.

Ordu sokaklarında “eski” kalmadı. Geçmişten miras yok gibi. Taşbaşı, Zaferi Milli Mahallelerinde dolaşıldığında tarih ve kültür soluruz ama şehir içi beton yığını olmuş. Tahıl Pazarımız, Çarşamba Pazarımız, kumsalımız vd. yok oldu. Belki kimine göre önemli değil ama bir anlayış farkını ortaya çıkarmak gerekiyor. İki örnek üzerinden değerlendireceğim.

Öğretmenevi çay bahçesi önemli bir dinlenme yeri. Neredeyse her yıl yeni düzenlemeler yapıldı. Eksiklikleri-yanlışlıklarıyla, bakımsızlığıyla öne çıkmış olsa da küçük küçük yeşil alanıyla nefes alınan bir yerdi. Şimdi bahçe tamamen betonla kaplanmış. Bu planı yapan “yeşil alandan” bıkmış biri ki yok etmiş toprak alanları. Buna izin veren yetkililerimiz de varmış demek ki.

Diğeri ise Süleyman Felek Caddesi’nin yeni biçimi. Betonseverler beğenebilir. Kullanılan malzememeler de ilginç. Yağışlı havalarda kayganlaşıyor. Bu caddeyi betondan kurtarmak için kullanılan yöntem de betondan oluşuyor. Ordu “saksı ağaçla” da tanıştı. Zeminde yeşil alan yaratıp ağaç dikmek varken beton saksılarda ağaç türedi sokaklarda. Şimdi de kurumaya başladılar. Böyle olacağı belli. Sulama yok, ağaç büyüdükçe beton saksıdaki toprak az gelmeye başlayacak. Kuruma kaçınılmaz.

Yaşanabilir bir yer oluşturmak için büyük büyük okullarda okumak, büyük büyük makamlarda olmak yetmiyor. Büyük düşünmeyi bilmek yeterli. İnsan betona bakarak nasıl dinlenebilir anlamış değilim. Sokakta yeşil alan olsa, rengarenk çiçekler olsa daha iyi olmaz mıydı?

Şu an da Süleyman Felek Caddesi’nde bölüm bölüm çiçeklik yapılabilir. Saksı ağaçlar toprağa kovuşturulabilir. Özellikle de caddedeki oturak görevi yapsın diye konulmuş olan renkli betonlar tamamen kaldırılmalı. Oralar çiçek bahçesine dönüştürülmeli. Bir de esnafların (parasını vererek) masa ile caddeyi kapatmasına izi verilmemeli. Esnaf işyerine bitişik olarak dışarı masa atabilir ama şu an cadde ortasında da masa bulunuyor. Öğretmenevi çay bahçesi de betondan kurtulabilir. “Kent bahçe” modeli ile yeşil alanlar oluşturulur, çiçekler dikilebilir.

Betondan mı yeşil alandan mı yanasın diye sormuyorum. Uygulamalar belli. Karar vericiler beton sevici olunca başkası da olmuyor.