Kutsal yapıtlarda “tabiat” olarak ifade bulan günümüzdeki “çevre” ve “doğa” kavramı, mitolojik çağlarda “gök” ve “yer” efsaneleriyle de canlandırılırdı. İlkel uygarlıklarda doğa, kendisine tapanları ödüllendiren, karşı çıkanları ise lanetlendirip cezalandıran, yok eden bir tanrısal varlık olarak düşünülmüş ve algılanmış. Bundan olsa gerek; insanlık bilincine, doğal çevre ve kaynaklarını kötü kullanan