“Dünyanın nazar boncuğu” artık yoktu! Nazar boncuğunun mavi gözlerini besleyen pınarlar kurumuş, gölün tuzlu sularında incecik bacakları ile dolaşan turnalar uçmuş, sunalar türküler de kalmış, sakar mekeler, toy kuşları, sumrular sırlara karışmıştı! “Çiçeğim kurumuş tozum kalmadıYanıp küle döndüm közüm kalmadıAğız dil verecek sözüm kalmadıEskiden göl idim çöl derler gayri” Bazı yolculuklar sizi