Yaşadığımız yeryüzü yıllardır yaşam mücadelesi veriyor. Doğa, çevre, hayvanlar alemi zarar görmüş durumda.

Ağırlıklı olarak ekonomik çıkarlar, yanlış sonuçlar doğuran politikalar ve yeterli farkındalığın sağlanamaması bunların nedenleri arasında sayılıyor. Uzmanlara göre kimi zaman enerji politikaları çevrenin önüne geçti, karbondioksit salımını dengede tutmak geri plana atıldı, kimi zaman dünyanın akciğerleri olarak görülen Amazon ormanlarının can çekişmesi karşısında yeterli adımlar atılmayarak doğa can çekişmeye bırakıldı.

Tüketim toplumlarının atıklarıyla plastikler okyanuslara karıştı ve yalnızca okyanusların, denizlerin ağırladığı canlılar değil, insanların yaşam alanları da tehdit altında kaldı. Çevreye vurulan her darbenin aslında siyasetçilerin aldığı kararlar, şirketlerin izlediği stratejiler sonucu ortaya çıktığı yaygın olarak dile getirilen eleştirilerden.

Çevrecilere göre toplumların yeterli bilinçlendirilmemesi de yaşadığımız çevre ve toplumu aslında ‘insan eliyle’ yok edilmeye bıraktı. Doğaya verilen zararlar yaşadığımız koronavirüs salgınından da bağımsız düşünülemiyor. Bilim insanları ve araştırmacılar, bitkilerin, ağaçların, hayvanların habitatının işgal edilmesiyle yeni virüsler, bakteriler çıktığı uyarılarını yapıyor. Covid-19, Sars, Mers ve birçok farklı hastalığın da çevre, doğa dengelerinin ‘insan eliyle’ bozulması nedeniyle çıktığı ifade ediliyor.

22 Nisan da Dünya Günü olarak bu çevre sorunlarına dikkat çekmeyi hedefliyor. Yaşadığımız dünyanın korunması için yürütülen çabaların konuşulması, yapılan çağrıların tek bir güne sığamayacağı gibi, aslında geçtiğimiz dönem itibariyle anlaşıldığı üzere belki de artık çevre ve doğa meseleleri özel günlerde değil, hayatımızın artık her bir noktasında yeterli dikkat ve önemin verilmesi gereken bir konu haline geliyor.